tet132020
Fillimi i diabetit favorizohet nga vetmia. Mekanizmat mbeten për t'u sqaruar
Vetmia është një faktor rreziku për diabetin e tipit 2, megjithëse mekanizmat që qëndrojnë pas kësaj marrëdhënieje, nuk janë sqaruar ende. Ky është përfundimi i një studimi të botuar në "Diabetologia", i cili përdori të dhëna nga 4,112 individë me moshë mesatare 65 vjeç, pa diabet në kontrollin fillestar, të regjistruar në English Longitudinal Study of Aging. "Vetmia është e lidhur me vdekshmërinë për të gjitha shkaqet dhe me sëmundjen koronare të zemrës, por marrëdhënia midis vetmisë dhe shfaqjes së diabetit të tipit 2 është e paqartë. Për të kuptuar më mirë situatën, ne kemi kryer një studim gjatësor vëzhgues të popullsisë", shpjegon Ruth Hackett, nga King's College në Londër, autore kryesore e studimit.
Studiuesit vlerësuan vetminë e pjesëmarrësve duke përdorur Shkallën e Vetmisë në Universitetin e Kalifornisë, Los Angelos, në një formë të rishikuar. Lidhjet u modeluan duke përdorur regresionin proporcional të rreziqeve Cox, duke u përshtatur sipas faktorëve të mundshëm ngatërrues dhe duke përfshirë bashkëveprimet kardio-metabolike. Gjatë periudhës 12-vjeçare të ndjekjes, 264 (6.42%) pjesëmarrës zhvilluan diabetin e tipit 2. Analiza e të dhënave tregoi se vetmia ishte një parashikues i rëndësishëm i diabetit të tipit 2, pavarësisht nga mosha, gjinia, përkatësia etnike, gjendja ekonomike, zakoni i duhanpirjes, aktiviteti fizik, konsumimi i alkoolit, indeksi i masës trupore, hemoglobina e glikuar, hipertensioni dhe sëmundjet kardiovaskulare. Hetimi i mëtejshëm gjeti një lidhje midis vetmisë dhe shfaqjes së diabetit të tipit 2, pavarësisht nga simptomat depresive, të jetuarit vetëm dhe izolimi shoqëror. Autorët konfirmojnë se ata e menduan këtë model studimi gjatë mbylljes për pandeminë e re të coronavirusit, për të kuptuar më mirë se si mund të ndikojë vetmia në shëndet. Sipas ekspertëve, ekziston mundësia që situata e vetmisë, e cila çon në stres kronik, të çrregullojë ekuilibrin metabolik të një personi.
Diabetologia 2020. Doi: 10.1007/s00125-020-05258-6
https://doi.org/10.1007/s00125-020-05258-6